افسران کشتی معمولاه به صورت Watch کار میکنند. یعنی در شیفت های چهار ساعته مشغول به کار میشوند. هر افسر در طول روز دو شیفت چهار ساعته دارد. ساعت های واچ به صورت زیر است:

00 بامداد تا 4 صبح و 12 ظهر تا 16 بعد از ظهر.

4 صبح تا 8 صبح و 16 بعد از ظهر تا 20 شب.

8 صبح تا 12 ظهر و 20 شب تا 00 بامداد.

هر واچ مسوولیت های خاص خود را دارد. به هنگام تعویض و تحویل واچ افسران با هم تبادل اطلاعات میکنند تا برای واچ جدید آماده باشند. این کار اصطلاحا Handover نام دارد. افسر واچ قبل هنگام تحویل باید افسر واچ جدید را در جریان اتفاقات واچ قبل و کار های مهم و ضروری قرار دهد.

ملوان ها معمولا به صورت روز کار (Day Work) که از 8 صبح تا 12 ظهر و 13 ظهر تا 17 عصر میباشد مشغول به فعالیت هستند. ملوان ها درمواقع ضروری همانند عملیات تخلیه و بارگیری وارد واچ میشوند.

در صورت لزوم پرسنل کشتی به صورت شیفت های 6 ساعته به فعالیت مشغول می شوند که شامل 6 ساعت کار و 6 ساعت استراحت می باشد.

افراد کشتی در صورت لزوم فعالیت خود را بصورت اضافه کاری (Overtime) ادامه می دهند.

تفریحات کشتی

در کشتی برای پرهیز از خستگی روحی و تجدید روحیه افراد معمولا بنا به تشخیص کاپتان و مناسبت های مختلف معمولا دورهمی و جشن برگزار میشود. علاوه بر آن افراد به فعالیت های ورزشی در باشگاه و استخر کشتی میپردازند. همچنین در Smoking Room کشتی دور هم جمع می شوند و به بحث، بازی و دور همی میپردازند.

زمان صرف غذا

در کشتی برای صبحانه ساعت 7:30 الی 8:30، برای نهار 11:30 الی 12:30 و برای شام 17:30 الی 18:30 درنظر گرفته شده است. همانطور که مشخص است این ساعات با زمان استراحت و فعالیت بعضی شیفت های کاری همانند واچ 4 تا 8 تداخل دارد. به همین منظور غذای این افراد را اصطلاحا کاور کرده و سر میز این افراد قرار میدهند تا پس از شیفت و یا استراحت استفاده نمایند. در سالن های غذا خوری کشتی که دو بخش خدمه ( Crew Mess Room)و افسران (Officers’ Mess Room)را شامل می شوند، هر شخص جای مخصوص به خود را دارد و کسی جای دیگری نمی نشیند. 

تجربیات شخصی

در طول این سفر به عنوان کار آموز به موارد مختلفی همچون فعالیت های مربوط به افسران و دیگر پرسنل کشتی پرداختم و تجربه کردم. در این مدت در واچ 4 تا 8 مشغول به فعالیت بودم. واچ 4 تا 8 علاوه بر کار های عادی، وظیفه نگهداری و مرتب کردن پل فرماندهی کشتی را برعهده دارد. معمولا صبح بعد از تحویل واچ و صرف صبحانه به همراه افسر واچ خود به فعالیت های مختلفی همچون بررسی، نگهداری و تعمیر لوازم و بخش های مربوط به اطفا حریق کشتی می پرداختیم. البته فعالیت های دیگه ای همچون رنگ آمیزی، آمارگیری از انبار آذوقه، و دیگر فعالیت ها تحت نظر افسر یکم و سرملوان پرداختم. 

کشتی ما چون از داک برگشته بود، رنگ آمیزی شده بود و تقریبا اکثر علامت ها و نامگذاری های بخش های مختلف عرشه از بین رفته بودند. به همین علت به دستور افسر یکم کشتی، به همراه یک کارآموز دیگر مشغول به آماده کردن شابلون (Stencil) برای علامتگذاری ها روی قسمت های مختلف عرشه مشغول بودیم. بعضی اوقات بنا به دستور افسر واچ که مسوولیت FFA را بر عهده داشت به سراغ مواردی همچون کپسول های اطفا حریق، مانیتورگان ها و دیگر تجهیزات اطفاء جهت تعمیرات و نگهداری میرفتیم.

هنگام ورود به مالاکا، به علت پر بودن کشتی علاوه بر افسر واچ و دیده بان، پایلوت، یک دیده بان دیگر و کاپیتان و یا افسر یکم کشتی حضور داشتند و در شیفت های مختلف تا هنگام خروج از کانال مالاکا در پل فرماندهی حضور داشتند. اما در هنگام برگشت که کشتی بار نداشت نیازی به پایلوت نبود.

هنگام عملیات تخلیه و انتقال کشتی به کشتی افسر ها در اتاق کنترل محموله (Cargo Control Room) که اختصارا CCR مینامند حضور داشتند. واچمن ها هم روی عرشه در کنار Manifold حضور داشتند و به مرتب لوله ها و Pump Room را بررسی میکردند که نشتی وجود نداشته باشد و درصورت وجود جهت برطرف کردن آن اقدام کنند.

در این سفر، محموله در سه مرحله تخلیه و به سه کشتی مختلف تحویل داده شد که هرکدام با در نظر گرفتن تمامی مراحل از چسبیدن کشتی ها تا اندازه گیری های نهایی، هر کدام وابسته به شرایط حدودا چهار روز طول کشید.

پس از اتمام عملیات تخلیه از کشتی دختر جدا شده و به ایران بازگشتیم.

کار های کشتی هرگز تمامی ندارد و نیازمند نگهداری مداوم است. از کار هایی همچون رنگ آمیزی گرفته تا تعمیر و تعویض وَلو ها، همه نیاز مند همکاری بین افراد مختلف کشتی می باشد و بعضی اوقات می تواند طاقت فرسا باشد.

درنهایت تشکر میکنم از تمامی پرسنل کشتی هسنا که در این هفت ماه در کنارشان زندگی و کار کردم و باعث شدند این دوره کار آموزی را به سادگی طی کنم. تشکر ویژه دارم خدمت دوست و برادر عزیزم جناب علی شیبانیان که به عنوان کارآموز ارشد با راهنمایی هایش باعث شد که کلی موارد مختلف را یاد بگیرم. همچین کمال تشکر را از کاپیتان بهمن محمدیان، افسر یکم جواد روحی، افسر دوم عماد طاهرنیا، افسر سوم پدرام نیک اختر، افسر سوم علی پوریوسف و افسر سوم سید علی میرمبین که تحت آموزش ایشان بودم دارم.